edycja 2010

Doug Aitken 2009 portrait photo by Aubrey Mayer

Doug Aitken 2009 Frontier - filming/production photo by Alayna Van Dervort

Doug Aitken

ur. w 1968, Redondo Beach, California, USA | mieszka i pracuje w Los Angeles i Nowym Jork, USA

Powszechnie znany ze swoich wyrafinowanych instalacji artystycznych, Doug Aitken testuje granice komunikacji w XXI wieku. Wykorzystując szerokie spektrum środków i postaw artystycznych, Aitken wprowadza nas w świat, gdzie pojęcia czasu, przestrzeni i pamięci stają się płynne. Twórczość Aitkena obejmuje różnorodne formy, począwszy od fotografii, rzeźby czy interwencji architektonicznej, a skończywszy na filmach, dźwiękach, singlach i wielokanałowych pracach wideo, a także instalacjach. Nieustanne i rozległe poszukiwania artysty sprawiają, że jego prace przeniknięte są współczesną, koczowniczą egzystencją, w której podróżowanie i przemieszczanie się splecione są z naszymi codziennymi doświadczeniami. Aiken ma na swoim koncie niezliczone pokazy, a także międzynarodowe wystawy indywidualne i grupowe, do których zaliczyć można Biennale w Wenecji w 1999 roku, gdzie otrzymał Międzynarodową Nagrodę (Złotego Lwa) za cieszącą się uznaniem instalację „Elektryczna Ziemia” („Electric Earth”). Artysta wystawiał swoje dzieła w Muzeum Whitney Museum of American Art, Museum of Modern Art i Centre Georges Pompidou w Paryżu.

Aitken należy do generacji artystów, którzy wzbogacili swoje prezentacje wykorzystując w nich film wideo. Jego dzieła, usytuowane pomiędzy kulturą popularną, a sztuką medialną, odkrywają przed widzem bogactwo wrażeń audiowizualnych i potęgę sugestii, a także, wykorzystując złożoną metaforykę i skojarzenia, nieustannie dotykają filozoficznych pytań, dotyczących natury i cywilizacji, jak również ludzi i ich stosunku do czasu oraz przestrzeni. Aitken, który eksploruje idee teraźniejszości i obecności, opisuje swoje filmy i instalacje jako czystą komunikację.

 

Ken Lum

ur. 1956 w Vancouver, Kanada | mieszka i pracuje w Vancouver, Kanada

Ken Lum wykorzystuje w swoich pracach różne formy twórczości, takie jak malarstwo, rzeźba czy fotografia. Jego sztuka jest powiązana z konceptualizmem, a jej zasadniczym tematem jest problematyka tożsamości w relacji z kategoriami języka i opisu. Lum otrzymał w 1999 stypendium Guggenheima, w 1998 nagrodę towarzystwa Killam Trust (Killam Award) za wybitne badania naukowe, a w 2007 roku Nagrodę w Dziedzinie Sztuk Wizualnych Fundacji Hnatyshyn (Hnatyshyn Foundation Visual Arts Award). Reprezentował Kanadę na Biennale w Sydney w 1995 roku, na Biennale w Sao Paulo w 1997 roku, Biennale w Szanghaju w 2000 roku i na wystawie Documenta XI w 2002 roku. Lum pracował też nad wieloma projektami artystycznymi w przestrzeni publicznej. W 2000 roku, w Wiedniu Lum stworzył dzieło „Nie ma to jak w domu” („There is no place like home”), zajmujące powierzchnię 540 metrów kwadratowych, zaś w 2010 ukończył Pomnik Wschodniego Vancouver (Monument for East Vancouver), stałą instalację na świeżym powietrzu, usytuowaną w części Vancouver, tradycyjnie uznawanej za zamieszkałą przez klasę robotniczą.

Dlaczego tworzysz sztukę?
Tworzę sztukę, ponieważ wierzyłem kiedyś, że jest to jedyna dziedzina, w której można naprawdę uciec od usystematyzowanego i w pełni zdefiniowanego świata, chociaż w ostatnich latach zaczęły mnie opadać poważne wątpliwości na ten temat, to jednak nadal w to wierzę.

Do czego współczesnemu człowiekowi potrzebna jest sztuka?
Współczesny człowiek nie ma czasu na nic poza tym, co robi zawsze, bez stawiania pytań o to, dlaczego rzeczy wyglądają tak, a nie inaczej. Współcześni ludzi zasadniczo nie wiedzą nic o współczesnej sztuce i artyści wręcz drażnią wielu z nich. To jest właśnie powód, dla którego ludzie ci potrzebują sztuki współczesnej, ponieważ sztuka współczesna opowiada o sposobach myślenia. Być może poszerzenie horyzontów nie uczyni człowieka szczęśliwszym. Być może nawet go unieszczęśliwi. Jednak dzięki sztuce współczesnej nasze rozumienie siebie i przeżywanie naszego życia staje się głębsze i pełniejsze.

Mark Titchner

ur. w 1973 w Luton, Wielka Brytania | mieszka i pracuje w Londynie, Wielka Brytania

Mark Titchner wykorzystuje w swoich pracach różne formy i środki wyrazu, tworzy rzeźby, instalacje, wideo instalacje oraz obiekty w przestrzeni publicznej. Dzieła Titchnera charakteryzuje ogromna różnorodność – od starannie wykończonych prac, zaprojektowanych cyfrowo, po rzeźby, wykonywane ręcznie z wielką pieczołowitością. Titchner łączy te zupełnie odmienne elementy, tworząc rozbudowane instalacje, rozbrzmiewające wieloma głosami. Jego prace zdobi zdumiewająca różnorodność komunikatów, znalezionych w tekstach piosenek, rozprawach filozoficznych, traktatach naukowych i religiach okultystycznych. Titchner opisuje swoje dzieła jako „dyskusję na temat tego, jak człowiek odbiera myśli i idee” i bada w nich, jak tworzą się ideologie i jakie problemy łączą się z ich komunikowaniem i rozpowszechnianiem. Jego prace są częścią stałej ekspozycji South London Gallery, Rządowej Kolekcji Sztuki Wielkiej Brytanii (United Kingdom Government Art Collection) i galerii Tate. Jego prace były często wystawiane w muzeach, galeriach i przestrzeni publicznej na całym świecie. W 2006 roku otrzymał nominację do nagrody Turnera, zaś w 2007 bral udział w Biennale w Wenecji.

Dlaczego tworzysz sztukę?
Aby trochę lepiej zrozumieć świat. W ten sposób zastanawiam się, dlaczego jesteśmy tym, czy jesteśmy. Dlaczego nie jesteśmy czymś innym, być może lepszym? I co jest jeszcze poza nami?

Stefan Brüggemann

ur. w 1975 w Mexico City, Meksyk | mieszka i pracuje pomiędzy Londynem a Mexico City

Jego prace łączą w sobie konceptualizm z surowym i krytycznym stosunkiem wobec tego kierunku, poddając w wątpliwość jego wewnętrzne mechanizmy. Jednocześnie są one refleksją na temat społecznego kontekstu, w którym żyjemy. Chociaż artysta pracuje głównie z tekstem, wykorzystując w swoich dziełach winyl neony, próbuje również wielu innych form wyrazu, tworząc wielkie instalacje, projekcje wideo, obrazy i rysunki. Esencja prac Brüggemanna tkwi w dziwacznym połączeniu konceptów filozoficznych (zakorzenionych głównie w poststrukturalizmie i dekonstruktywizmie) z metaforyką popkultury, często zainspirowaną ideologią punku i jego postawami (nonkonformizmem, prowokacyjnością, cynizmem). Główną strategią Brüggemanna jest połączyć konceptualizm z pewną wrażliwością masowego odbiorcy. Prace artysty były ostatnio wystawiane w Kunsthalle w Bernie, Museum of Contemporary Art w Chicago, Bass Museum w Miami oraz Museum of Contemporary Art w Cincinnati.

Czemu tworzysz sztukę?
Nie mam na to wpływu.

Do czego współczesnemu człowiekowi potrzebna jest sztuka?
By myśleć.

Karl Haendel

ur. w 1976 w Nowym Jorku, USA | mieszka i pracuje w Los Angeles, USA

Haendel jest artystą tworzącym rysunki, instalacje i billboardy. Jego celem jest tworzenie szczerych prac traktujących o sprzecznościach i hipokryzji. W 1998 roku ukończył studia licencjackie Uniwersytetu Browna, zaś w 2003 roku otrzymał tytuł magistra wydziału sztuk pięknych Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles. Jego prace mają w swych kolekcjach takie muzea jak: Museum of Contemporary Art w Los Angeles, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Guggenheim Museum w Nowym Jorku. W 2006 miał indywidualną wystawę w Museum of Contemporary Art w Los Angeles.

Czemu tworzysz sztukę?
Jako dziecko byłem niezły w niektórych rzeczach, w innych zaś niezbyt dobry. Jednak tylko w dwóch rzeczach byłem naprawdę mistrzem: w grze w piłkę nożną i w tworzeniu sztuki. Szybko zacząłem grać w piłkę na dość wysokim poziomie, ale przyszedł taki czas, kiedy nie byłem już w stanie rywalizować z innymi. Oni byli po prostu dużo lepsi ode mnie. Coś takiego nigdy nie przydarzyło mi się ze sztuką, więc nadal ją tworzę. Tak naprawdę doszedłem do tego na drodze eliminacji. Może gdybym był większy, szybszy i bardziej utalentowany, byłbym dziś piłkarzem.

Do czego współczesnemu człowiekowi potrzebna jest sztuka?
Ludzie nie potrzebują sztuki. Ona nie ma żadnej wartości użytkowej, żadnego celu. Jeżeli nagle przestanie istnieć, nikt nie umrze i nikomu nie stanie się fizycznie krzywda. Sztuka istnieje całkowicie poza ludzkimi potrzebami, ona znajduje się na tym poziomie kultury, który czyni życie cennym i wartym przeżywania. Potrzebujemy jedzenia i schronienia po to, żebyśmy mogli się śmiać, kochać, modlić się lub też przeżywać sztukę.

Kasper Sonne

born 1974, Copenhagen, Denmark | lives and works New York, USA

Jednym z głównych pytań, które zadaje w swoich pracach Kasper Sonne jest to, czy kultura narzuca określone znaczenia, czy też mogą one podlegać negocjacji. Sonne bierze aktywny udział w otwartej dyskusji na temat tego, co powszechnie przyjęte i tego, co alternatywne, zaś punktem centralnym jego działań są ustalone znaczenia pojęć i symboli, które w jego pracach przyjmują nowe, otwarte lub zmienione interpretacje. Pojęcia prawdy i zaufania pełnią kluczową rolę w jego pracach, jednak artysta dokonuje nieustannej dekonstrukcji pozornego ładu i przejrzystej konstrukcji, które mogą się z tymi pojęciami kojarzyć. Dekonstrukcja ta obejmuje też nasze rozumienie tych pojęć. Mając na uwadze to, w jaki sposób konstruuje się znaczenia w naszej kulturze i społeczeństwie, Sonne bada, jak negocjuje się owe znaczenia i jakich sposobów używa się, by dać sobie radę z różnymi stopniami przynależności i braku przynależności. Zamiast tworzyć sekwencje obrazów, Sonne opowiada o interesujących go tematach poprzez wideo instalacje, fotografię, malarstwo i rzeźbę. Sonne wystawiał swoje prace w galeriach i muzeach na świecie, zaś jego wystawy indywidualne organizowały między innymi: Galeria V1 w Kopenhadze, Galeria Charlesa Banka w Nowym Jorku, a także Muzeum SAPS w Mexico City,

Dlaczego tworzysz sztukę?
By wiedzieć, jak poruszać się w świecie.

Do czego współczesnemu człowiekowi potrzebna jest sztuka?
By wiedzieć, jak poruszać się w świecie.

Steve Lambert

ur. w 1976, Los Angeles | mieszka i pracuje w Jamaica Plain, Massachusetts, USA

W 2001 roku ukończył studia licencjackie Instytutu Sztuk Pięknych w San Francisco, a w 2006 roku, otrzymał tytuł magistra sztuk pięknych Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles. Zajmuje się problematyką reklamy i wykorzystywania przestrzeni publicznej. Jest założycielem Agencji Antyreklamowej (Anti-Advertising Agency), inicjatywy prowadzonej przez artystów i dokonującej krytycznej analizy reklam poprzez akcje artystyczne. Na jego twórczość składają się zarówno rysunki, happeningi, artystyczne interwencje, culture jamming, sztuka w przestrzeni publicznej, jak i wideo i net-art. Współpracował z wieloma artystami, wśród których wymienić można Graffiti Research Lab i the Yes Men. Projekty Lamberta zostały uhonorowane nagrodami takimi jak: Prix Ars Electronica, nagroda Rhizome/The New Museum, funduszu Creative Work Fund, organizacji Adbusters czy Kalifornijskiej Rady Sztuki (California Arts Council). Jego prace były wystawiane w licznych galeriach i muzeach, zarówno w kraju, jak i za granicą. Lambert jest też starszym członkiem Eyebeam Center for Art and Technology i uczy w Wyższej Szkole Sztuk Pięknych i Projektowania Parsons The New School For Design oraz Wyższej Szkole Hunter College.

Dlaczego tworzysz sztukę?
Dla mnie sztuka jest mostem łączącym niecodzienne, idealistyczne, czy nawet radykalne pomysły z codziennym życiem. Starannie konstruuję warunki, w których mogę rozmawiać o tych pomysłach z ludźmi i zapewnić głęboką wymianę myśli, która jest znacząca dla obu stron. To często oznacza współpracę z widownią, zapraszanie ich do uczestniczenia w procesie twórczym, a nawet zachęcanie do fizycznego dokończenia dzieła. Chcę, aby moja sztuka miała sens dla ludzi poza galerią sztuki – na przykład dla tych stojących na najbliższym przystanku autobusowym. Chcę dotrzeć do nich w sposób, który będzie dla nich zajmujący i pozwoli im dobrze się bawić. Staram się, aby to, co robię, było zabawne, ale u podstaw każdego mojego dzieła leży też całkiem poważna krytyka. To ważne, by umieć się śmiać, jednocześnie cały czas poddając w wątpliwość różne struktury władzy, które wpływają na nasze codzienne życie. Mam w sobie bezwstydnie optymistyczne przekonanie, że sztuka zmienia sposób, w jaki ludzie patrzą na świat. To przekonanie napędza pragmatyczne podejście, które ma na celu wprowadzenie tych zmian.

Marcos Ramirez Erre

ur. w 1961 w Tijuana, Meksyk | mieszka i pracuje w Tijuana, Meksyk i San Diego, USA

Jest artystą interdyscyplinarnym. Tworzy instalacje, rzeźby, obrazy, wideo instalacje, rysunki. Każda forma twórczości, która jest w stanie sprostać wyzwaniom projektu i przekazać ideę, jest dla niego odpowiednia. Artysta tworzy wielkoformatowe instalacje w przestrzeni publicznej, które przeniknięte są świadomością polityczną i społeczną, a także od wielu lat pośredniczy w dialogu kultur pogranicza i objaśnia go. W swoich pracach, ERRE wnosi poetycką wrażliwość do tematyki fizycznych, ekonomicznych, językowych i kulturalnych granic, które oddzielają ludzi. Artysta, opisujący swoje prace jako po prostu, „konstrukcje wyrażające idee”, często wykorzystuje łatwo rozpoznawalne formy – znaki drogowe, tablice okulistyczne czy drogowskazy informacji turystycznej – po to, aby przekazać bezpośrednie i często niepokojące komunikaty. Ukończył prawo na Niezależnym Uniwersytecie w Dolnej Kalifornii. Emigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie przez 17 lat pracował w przemyśle budowlanym jako stolarz. W 1989 roku rozpoczął aktywną działalność na polu sztuk wizualnych. Od tamtego czasu bierze udział w licznych stażach, wykładach, a także wystawach indywidualnych i zbiorowych w krajach takich jak Meksyk, USA, Rosja, Chiny, Portoryko, Niemcy, Francja, Portugalia, Hiszpania, Kuba, Chile, Argentyna i Brazylia. Brał też udział w wielkich międzynarodowych wystawach takich jak VI i VII Biennale w Hawanie, Whitney Biennale w 2000 roku, Biennale w Sao Paulo/Walencji w 2007 roku, Biennale Kalifornijskie 08 i drugie Biennale w Moskwie. W 2007 roku został członkiem towarzystwa United States Artists, a od 2009 roku jest członkiem meksykańskiego Sistema Nacional de Creadores de Arte.

Dlaczego tworzysz sztukę?
Ponieważ nie jest mi wszystko jedno i ponieważ jest to dla mnie najlepszy sposób wyrażania siebie.

Do czego współczesnemu człowiekowi potrzebna jest sztuka?
Współczesne społeczeństwo potrzebuje Sztuki z takiego samego powodu, dla którego potrzebowała jej pierwsza istota ludzka, która pojawiła się na ziemi – ponieważ Sztuka jest narzędziem komunikacji, najwyższą formą wyrazu naszej duszy, a także najlepszym sposobem zrozumienia nas samych, naszych potrzeb, czynów i motywacji. Świat bez Sztuki byłby wyjątkowo mizernym pustkowiem.

Galeria Rusz (Joanna Górska i Rafał Góralski)

oboje ur. 1973, mieszkają i pracują w Toruniu, Polska

Galeria Rusz to grupa artystyczna specjalizują się przede wszystkim w kreowaniu i prezentacji sztuki w przestrzeni miejskiej. Od 1999 roku artyści prowadzą własną galerię bilbordową (przy Szosie Chełmnińskiej 37 w Toruniu), gdzie pokazują własne prace, jak i zaproszonych gości. Jest to najdłużej działający projekt tego typu na świecie, prezentujący non stop sztukę na jednym bilbordzie. Grupa zarówno tworzy plakaty bilbordowe, murale, realizuje akcje plakatowe, jak i przeprowadza interwencje oraz akcje społeczne w przestrzeni miasta. Do chwili obecnej artyści zrealizowali ponad 200 artystycznych bilbordów. Ich prace dotyczą zarówno sfery indywidualnej, jednostkowej (którą można określić w uproszczeniu jako psychologiczną), jak i sfery zewnętrznej, zbiorowej (którą można w uproszczeniu określić jako socjologiczną). Ten podział jest czysto umowny, nieostry i ma zadanie podkreślenie faktu, że starają się w swojej twórczości przedstawiać skomplikowaną sytuację człowieka – indywidualnej jednostki oraz członka zbiorowości, z wszelkimi z tego faktu wypływającymi zależnościami. W swoich pracach proponują widzowi nową ramę interpretacyjną do odbioru pewnych wycinków rzeczywistości. Namawiają odbiorcę do „przeramowania” widzenia pewnych zjawisk i aktywnego manipulowania ramami znaczeniowymi, w jakich dane zjawisko będzie interpretowane.

Artyści Galerii Rusz byli wielokrotnie nagradzani i otrzymywali stypendia twórcze m. in prestiżowe Stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska” w roku 2009. W roku 2007 byli nominowani do Nagrody Fundacji Deutsche Bank „Spojrzenia 2007”. Brali udział w wielu wystawach w Polsce i za granicą m. in. w 2009 w wystawie „Take a look at me now” w Sainsbury Centre for Visual Arts w Norwich w ramach Polska! Year w Wielkiej Brytanii.

Dlaczego tworzycie sztukę?
Ponieważ chcemy poRUSZać siebie i innych.

Do czego współczesnemu człowiekowi potrzebna jest sztuka?
Sztuka może służyć do głębszego spojrzenia na siebie i innych. Może być podróżą na głębszy poziom rzeczywistości. Współczesnemu człowiekowi taka podróż jest bardzo potrzebna by komunikować się z samym sobą, jak i ze światem zewnętrznym.